W MSWiA rozpoczęło się spotkanie dotyczące zmian prawnych odnośnie „escape roomów”

&lt![CDATA[

Obok szefa rządu w udział w odprawie zapowiedzieli m.in.: minister SWiA Joachim Brudziński, szefowa resortu przedsiębiorczości i technologii Jadwiga Emilewicz, szef gabinetu politycznego premiera Marek Suski, wiceminister w resorcie inwestycji i rozwoju Artur Soboń, komendant główny PSP gen. brygadier Leszek Suski oraz komendant główny policji gen. insp. Jarosław Szymczyk.

Piątkowa odprawa w MSWiA jest kolejną związaną z wydarzeniami w Koszalinie. 4 stycznia w lokalu z pomieszczeniem typu escape room wybuchł pożar, w którym zginęło pięć dziewcząt, a jeden mężczyzna doznał ciężkich poparzeń.

6 stycznia podczas konferencji prasowej zorganizowanej po odprawie służb w MSWiA, premier Mateusz Morawiecki poinformował, że rozmowy dotyczyły m.in. zmian w przepisach, które miałyby „ustandaryzować” wymogi, jakie należy spełnić, by prowadzić „escape roomy”.

11 stycznia szef MSWiA podpisał przygotowaną przez resort nowelę rozporządzenia ws. ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

Zmienione rozporządzenie uszczegóławia m.in. przepisy ochrony przeciwpożarowej dotyczące ewakuacji w obiektach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza o charakterze rozrywkowym. Chodzi o lokale, w których organizowane są gry lub zabawy, w trakcie których ich uczestnicy uwalniają się z zamkniętej przestrzeni lub w inny sposób ograniczona jest możliwość przemieszczania się tych uczestników.

Według nowych przepisów właściciel, zarządca, użytkownik lub inny faktycznie władający takim obiektem lub jego częścią, powinien przed rozpoczęciem działalności w tym zakresie oraz co najmniej raz na 2 lata, przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji ewakuacji ludzi w miejsce bezpieczne, na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, a także sprawdzenie spełniania wymagań ochrony przeciwpożarowej.

Premier Mateusz Morawiecki zobligował również Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju oraz Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii do analizy aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa w obiektach, w których przebywają dzieci i młodzież oraz wymagań dla przedsiębiorców prowadzących działalność w tym zakresie.

22 stycznia szef resortu inwestycji i rozwoju Jerzy Kwieciński na konferencji prasowej poinformował, że po przeprowadzonej przez Główny Urząd Nadzoru Budowlanego kontroli MIiR proponuje uzupełnienie przepisów dotyczących zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części w zakresie działalności zmieniającej warunki bezpieczeństwa pożarowego.

Zmiana ma dotyczyć dodania w art. 71 ustawy prawo budowlane po ust. 2 ustępu 2a o następującym brzmieniu: „w przypadku zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, polegającej na podjęciu lub zaniechaniu w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki bezpieczeństwa pożarowego, do zgłoszenia o którym mowa w ust. 2 należy dołączyć ekspertyzę rzeczoznawcy ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych”.

Według resortu propozycja ma się przyczynić do poprawy bezpieczeństwa pożarowego obiektów budowlanych w budynkach, w których doszło do zmiany sposobu użytkowania zmieniającej warunki bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Jak informował szef MIiR – zmiany najprawdopodobniej zostaną przyjęte przez parlament w tym roku. Dodał, że proponowane przepisy mają zostać dołączone do szerszego pakietu zmian w prawie budowlanym jakie przygotowuje resort.

Kontrole prowadzone przez Główny Urząd Nadzoru Budowlanego wykazały, że na 418 skontrolowanych obiektów (na dzień 22 stycznia do kontroli pozostało 54 budynki) w 220 przypadkach wszczęto postępowania administracyjne. W efekcie tych postępowań wyłączonych z użytkowania zostało 59 obiektów. Przyczyna wyłączeń były samowolne zmiany sposobu użytkowania oraz nieprawidłowości dotyczące stanu technicznego obiektów, m.in. niedrożne przewody wentylacyjne lub ich brak. Nieprawidłowości nie stwierdzono tylko w 83 obiektach.

Kontrole „escape roomów” równolegle prowadziły służby podległe MSWiA. Jak informował resort, w dniach 5 – 15 stycznia na 510 skontrolowanych „escape roomów” w 437 stwierdzono nieprawidłowości. W efekcie kontroli 70 lokali zostało zamkniętych, a na 48 nałożono karę grzywny.

Nieprawidłowości dotyczyły głównie zamykania drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe otwarcie w przypadku pożaru, niewłaściwej szerokości dróg ewakuacyjnych i braku ich oznakowania. W lokalach stwierdzano również m.in. brak gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych oraz użytkowanie prowizorycznych instalacji, np. elektrycznych i grzewczych.

]]
Więcej informacji

Prawo budowlane w Polsce

Prawo budowlane – najważniejsza polska ustawa z zakresu projektowania, budowy, nadzoru, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz zasad działania organów administracji publicznej w tym zakresie.

Ustawa reguluje także sprawy związane z:

  • ochroną środowiska podczas działań związanych z wykonywaniem rozbiórek, wznoszenia nowych obiektów i ich utrzymania
  • miejscem realizacji inwestycji i sposobem uzyskiwania pozwolenia na budowę oraz rozbiórkę, a także określeniem rodzajów robót budowlanych i budów niewymagających pozwolenia na budowę
  • oddawania obiektów budowlanych do użytkowania
  • prowadzeniem działalności zawodowej osób związanych z budownictwem (uprawnień do wykonywania samodzielnych funkcji w budownictwie, tzw. uprawnienia budowlane) i ich odpowiedzialnością karną i zawodową
  • prawami i obowiązkami uczestników procesu budowlanego
  • postępowaniem w wypadku katastrofy budowlanej.

Pierwszy akt prawny, w którym można dopatrywać się odpowiednika obecnej ustawy Prawo budowlane, powstał 16 lutego 1928 roku. Było to rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o „prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli”. Przepis ten był bardzo obszerny, liczył aż 422 artykuły i jako rozporządzenie wydany został z mocą ustawy (wg przedwojennych uregulowań prawnych zawierał artykuły). Tak duża liczba umieszczonych w nim artykułów absolutnie nie oznacza jednak, że był on bardziej złożony i skomplikowany od obecnych przepisów. Jego objętość wynikała wyłącznie z prostego faktu, że obszar kodyfikacji w nim zawartej był bez porównania szerszy niż w obecnej ustawie Prawo budowlane. Oprócz dzisiejszych kwestii wchodzących w sferę zainteresowania Prawa budowlanego znalazły w nim miejsce liczne zagadnienia z zakresu dzisiejszej ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ochrony przeciwpożarowej, prawa cywilnego, ustawy o drogach publicznych, prawa lokalowego czy wreszcie dzisiejszych przepisów techniczno -budowlanych dla części obiektów budowlanych.

Ostatni przedwojenny tekst jednolity rozporządzenia z 1928 roku ukazał się w Dzienniku Ustaw nr 34 z 17 kwietnia 1939 roku pod pozycją 216.

Dowodem uniwersalności przedwojennego prawa budowlanego może być fakt, że zostało ono zastąpione przez nowe przepisy dopiero po ponad 33 latach, 13 sierpnia 1961 roku, kiedy to jego miejsce zajęła ustawa Prawo budowlane z 31 stycznia 1961 roku, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 7 z 1961 roku pod pozycją 46.

Ówczesna, pierwsza polska powojenna ustawa budowlana, była już znacznie odchudzona, liczyła zaledwie 96 artykułów i przetrwała jako akt obowiązującego prawa przez kolejnych blisko 14 lat, aż do l marca 1975 roku. O jej precyzji i jednoznaczności oraz adekwatności w opisie procesu budowlanego rzeczywistości lat 60-tych może świadczyć fakt, że w okresie wspomnianych 14 lat dokonano zaledwie dwóch niewielkich nowelizacji jej pierwotnego tekstu.

Od l marca 1975 roku weszła wżycie kolejna, nowa ustawa Prawo budowlane. Jej wprowadzenie związane było z przeżywanym w tym okresie znacznym ożywieniem gospodarczym, związanym z chwytliwym hasłem „budowy drugiej Polski”, w sposób szczególnie duży przekładającym się na skalę rozpoczynanych i prowadzonych wówczas inwestycji budowlanych.

Ustawa ta zawierała tylko 71 artykułów, a ważniejsze zmiany to likwidacja funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego (na całe 6 lat, aż do roku 1981, kiedy to w jednej z kolejnych nowelizacji inspektor nadzoru wrócił do tekstu ustawy), zniesienie wymogu zdawania egzaminu przy nabywaniu uprawnień budowlanych, zwanych wówczas „stwierdzeniem posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie”, itd.

Transformacja ustrojowa początku lat 90-tych wymusiła rozpoczęcie prac nad całkiem nowym prawem budowlanym. Liczne rządowe, resortowe i środowiskowe projekty nowej budowlanej ustawy zasadniczej zostały scalone w 1993 roku w jeden rządowy projekt nowej ustawy i ostatecznie w dniu 7 lipca 1994 roku Sejm przyjął nową ustawę Prawo budowlane, z datą jej wejścia w życie określoną na l stycznia 1995 roku.

Formalnie obowiązuje ona do dnia dzisiejszego, z tym, że ilość nowelizacji, jakim podlegał jej tekst w ciągu 17 lat od momentu wprowadzenia powoduje, że już tylko w bardzo małym stopniu obecne jej zapisy przypominają te, z którymi mieliśmy do czynienia na początku roku 1995.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *